بیوگرافی فرگوسن

اخبار منچستریونایتد: سر الکساندر چپمن فرگوسن سی بی ای (زاده 31 دسامبر 1941) یک مربی و بازیکن سابق فوتبال اسکاتلندی است که بیشتر به دلیل مدیریت منچستریونایتد از سال 1986 تا 2013 شناخته شده است. هر مربی دیگری در تاریخ فوتبال. فرگوسن اغلب به خاطر ارزش قائل شدن به جوانان در دوران حضورش در منچستریونایتد، به ویژه در دهه 1990 با « کلاس 92 »، که در تبدیل شدن باشگاه به یکی از ثروتمندترین و موفق ترین باشگاه های جهان کمک کرد، اعتبار دارد.  با اخبار منچستر یونایتد برای ادامه خبر همراه باشید. 

فرگوسن به عنوان مهاجم برای چندین باشگاه اسکاتلندی از جمله دانفرملین اتلتیک و رنجرز بازی کرد . در حالی که برای دانفرملین بازی می کرد، در فصل 66–1965 بهترین گلزن لیگ اسکاتلند بود.

در اواخر دوران بازی خود، او همچنین به عنوان مربی کار کرد، سپس کار مدیریتی خود را با ایست استرلینگ شایر و سنت میرن آغاز کرد.

فرگوسن پس از آن دوران بسیار موفقی را به عنوان سرمربی آبردین سپری کرد و سه قهرمانی لیگ اسکاتلند، چهار جام اسکاتلند و هر دو جام برندگان جام یوفا و سوپر جام یوفا در سال 1983 را به دست آورد.

او برای مدت کوتاهی پس از مرگ جوک استاین اسکاتلند را مدیریت کرد و این تیم را به جام جهانی 1986 برد .

فرگوسن در نوامبر 1986 به عنوان سرمربی منچستریونایتد منصوب شد. در طول 26 سال حضورش در منچستریونایتد، او 38 جام از جمله 13 عنوان لیگ برتر ، پنج جام حذفی و دو عنوان لیگ قهرمانان اروپا به دست آورد. او در سال 1999 در فهرست افتخارات تولد ملکه به دلیل خدماتش در این بازی به عنوان شوالیه شناخته شد.

فرگوسن طولانی‌ترین مربی منچستریونایتد است که در 19 دسامبر 2010 رکورد سر مت بازبی را پشت سر گذاشت . او در پایان فصل 2012–2013 از مدیریت بازنشسته شد و در آخرین فصل خود قهرمان لیگ برتر شد.

اوایل زندگی

الکساندر چپمن فرگوسن در خانه مادربزرگش در جاده شیلدال در ناحیه گوان گلاسکو در 31 دسامبر 1941، پسر الیزابت (متخلص به هاردی) و الکساندر بیتون فرگوسن به دنیا آمد. پدرش در صنعت کشتی سازی دستیار بشقاب بود.

او در یک خانه مسکونی در 667 جاده گوان بزرگ شد، که از آن زمان تخریب شده است، جایی که او با پدر و مادرش و برادر کوچکترش مارتین ، که او نیز فوتبالیست شد، زندگی می کرد.

او در مدرسه ابتدایی جاده بروملون و سپس دبیرستان گوان تحصیل کرد. او فوتبال خود را با باشگاه پسران هارمونی رو در گوان آغاز کرد، قبل از پیشرفت به Drumchapel Amateurs ، یک باشگاه جوانان با شهرت قوی برای تولید فوتبالیست‌های ارشد.

او همچنین در کارخانه‌ای در هیلینگتون به‌عنوان ابزار‌ساز شاگردی کرد و به عنوان مباشر فروشگاه اتحادیه منصوب شد.

حرفه بازی کردن

دوران بازی فرگوسن به صورت آماتور با کوئینز پارک آغاز شد ، جایی که او اولین بازی خود را به عنوان یک مهاجم در سن 16 سالگی انجام داد.

شکست مقابل Stranraer شاید قابل توجه ترین بازی او برای کوئینز پارک شکست 7-1 خارج از خانه مقابل ملکه جنوب در روز باکسینگ 1959 بود که ایور برودیس ، ملی پوش سابق انگلیس، چهار گل ملکه جنوب را به ثمر رساند. فرگوسن گلزن انفرادی کوئینز پارک بود.

علیرغم به ثمر رساندن 20 گل در 31 بازی خود برای کوئینز پارک، او نتوانست جای ثابتی در کنار تیم داشته باشد و در سال 1960 به سنت جانستون نقل مکان کرد. فرگوسن با سنت جانستون قرارداد پاره وقت داشت و او در یک کارخانه کشتی سازی گوان کار می کرد.

با تمرین شبانه در پرث . اگرچه او مرتباً برای سنت جانستون گل می زد، اما نتوانست جایگاه ثابتی را در تیم آنها بدست آورد. او مرتبا درخواست انتقال می کرد و حتی به فکر مهاجرت به کانادا بود. ناکامی سنت جانستون در جذب مهاجم دیگر باعث شد تا مربی فرگوسن را برای بازی مقابل رنجرز انتخاب کند، که در آن او در پیروزی شگفت‌انگیز 3-2 در ایبروکس هت تریک کرد .

دانفرملین تابستان بعد (1964) با او قرارداد امضا کرد و فرگوسن یک فوتبالیست حرفه ای تمام وقت شد. در فصل بعد ( 1964–1965 ) دانفرملاین رقیب قدرتمندی برای قهرمانی در لیگ اسکاتلند بود و به فینال جام حذفی اسکاتلند رسید، اما فرگوسن پس از عملکرد ضعیف در یک بازی لیگ مقابل سنت جانستون برای فینال حذف شد.

دانفرملین در فینال 3-2 به سلتیک شکست خورد، سپس نتوانست با یک امتیاز قهرمان لیگ شود. در فصل 1965–1966 فرگوسن در 51 بازی برای دانفرملین 45 گل به ثمر رساند. او در کنار جو مک براید از سلتیک با 31 گل بهترین گلزن لیگ اسکاتلند بود.

فرگوسن سپس با 65000 پوند به رنجرز ملحق شد که یک رکورد برای انتقال بین دو باشگاه اسکاتلندی بود. او در طول دو فصل حضورش در این باشگاه عملکرد خوبی در اروپا داشت و شش گل در 9 بازی در جام بین‌شهری به ثمر رساند، از جمله دو گل در برابر 1.FC Köln در رقابت‌های 1967–1968، و یک ضربه مهم مقابل اتلتیک بیلبائو.

در نسخه 1968-1969 که به رنجرز کمک کرد تا به نیمه نهایی برسد، اما در هر دو مورد توسط مخالفان انگلیسی حذف شدند. او به خاطر گلی که در فینال جام اسکاتلند 1969 دریافت کرد ،  در مسابقه ای که در آن به عنوان کاپیتان سلتیک ، بیلی مک نیل تعیین شد ، سرزنش شد و متعاقباً مجبور شد به جای تیم اول، برای تیم نوجوانان باشگاه بازی کند. . به گفته برادرش، فرگوسن از این تجربه چنان ناراحت بود که مدال بازنده‌هایش را دور انداخت.

ادعاهایی وجود دارد مبنی بر اینکه او به دلیل ازدواج با یک هلدینگ کاتولیک، در رنجرز، از تبعیض رنج می برد. فرگوسن در یک فیلم مستند در سال 2021 در مورد زندگی و حرفه خود ( سر الکس فرگوسن: هرگز تسلیم نشو ) گفت که او “فرض می کرد” که حذف او از تیم اصلی پس از فینال جام 1969 به دلیل مذهب او بود.

زندگینامه او اشاره می کند که رنجرز از مذهب همسرش زمانی که به باشگاه پیوست می دانست. در مارس 2021، او اضافه کرد که هنگام امضای قرارداد، یکی از مدیران رنجرز این سوال را مطرح کرده بود که آیا فرگوسن‌ها در یک کلیسای کوچک (کاتولیک) ازدواج کرده‌اند یا خیر، و مدیر پاسخ داده بود “اوه، اشکالی ندارد” وقتی به آنها گفته شد که ازدواج کرده‌اند. در دفتر ثبت .

فرگوسن با اکراه رنجرز را ترک کرد، زیرا او در محلی بزرگ شده بود و آرزوی موفقیت در آنجا را داشت. او از این که چگونه روزنامه ها پس از ترک او از او به عنوان “بازیکن سابق رنجرز” یاد می کنند ناراحت بود و به ندرت در جمع بازیکنان سابق آنها شرکت می کرد.

اکتبر بعد، ناتینگهام فارست می خواست فرگوسن را به خدمت بگیرد، اما همسرش در آن زمان تمایلی به نقل مکان به انگلستان نداشت، بنابراین او به جای آن به فالکرک رفت . او چهار سال در براکویل ماند و تعداد بازی‌های بیشتری در لیگ نسبت به جاهای دیگر به دست آورد.

با توجه به تجربه‌اش، او به مربی-بازیکن ارتقا یافت، اما وقتی جان پرنتیس سرمربی شد، مسئولیت‌های مربیگری فرگوسن را کنار گذاشت. زمان فرگوسن در فالکرک به این دلیل تلخ شد، و او با درخواست انتقال پاسخ داد و به آیر یونایتد نقل مکان کرد ، جایی که او در سال 1974 دوران بازی خود را به پایان رساند.

بین المللی

تنها حضور فرگوسن با تیم ملی اسکاتلند در طول یک تور خارجی در سال 1967 بود. برای سال‌ها هیچ یک از مسابقات تور توسط اتحادیه فوتبال اسکاتلند به عنوان بازیکنان بین‌المللی شناخته نمی‌شد و بنابراین تصور می‌شد فرگوسن هرگز برای اسکاتلند بازی نکرده است.

یک مقاله بی‌بی‌سی اسپورت در ژوئن 2020، او را به عنوان یکی از بهترین بازیکنان اسکاتلندی معرفی کرد که هرگز در یک بازی ملی کامل بازی نکرده است. SFA در اکتبر 2021 اعلام کرد که برخی از مسابقات تور به عنوان مسابقات بین المللی مجدد طبقه بندی می شوند، که به این معنی بود که فرگوسن با تاخیر یک بازی بین المللی دریافت کرد.

منچستر یونایتد

فرگوسن در 6 نوامبر 1986 به عنوان سرمربی در اولدترافورد منصوب شد. او در ابتدا نگران بود که بسیاری از بازیکنان مانند نورمن وایتساید ، پل مک گراث و برایان رابسون بیش از حد مشروب می نوشند و از سطح آمادگی جسمانی آنها “افسرده” شده بود، اما او موفق شد. برای افزایش نظم و انضباط بازیکنان و یونایتد از جدول بالا رفت تا فصل را در رده یازدهم به پایان برساند، در حالی که او در رده 21 (دوم از پایین) قرار داشت.

اولین بازی او شکست 2-0 مقابل آکسفورد یونایتد در 8 نوامبر بود که هفت روز بعد با تساوی بدون گل مقابل نوریچ سیتی که به تازگی صعود کرده بود ، و سپس اولین برد او (1-0 در خانه مقابل کوئینز پارک رنجرز ) در 22 بود. نوامبر.

با ادامه فصل، نتایج به طور پیوسته بهبود یافت، و زمانی که آنها تنها پیروزی خارج از خانه خود در رقابت های لیگ را در مقابل رقبای عنوان قهرمانی و رقبای لیورپول در باکس دی ثبت کردند ، واضح بود که یونایتد در مسیر بهبودی قرار دارد.

سال 1987 با پیروزی 4-1 بر نیوکاسل یونایتد آغاز شد و یونایتد به تدریج در نیم فصل دوم با شکست‌های نسبتاً گاه به گاه کنار هم جمع شد و در جدول پایانی یازدهم شد. مادر فرگوسن، الیزابت، سه هفته پس از انتصاب او، در سن 64 سالگی بر اثر سرطان ریه درگذشت. فرگوسن در سال 1986، آرچی ناکس، دستیار خود در آبردین را در منچستریونایتد به خدمت گرفت.

در فصل 1987-1988، فرگوسن چندین خرید بزرگ از جمله استیو بروس ، ویو اندرسون و برایان مک کلر انجام داد . بازیکنان جدید کمک مثبتی به تیم یونایتد کردند که با 9 امتیاز کمتر از لیورپول در رده دوم قرار گرفت.

با این حال، امتیاز برتری لیورپول در بیشتر فصل دو رقمی بود و در حالی که یونایتد در تمام فصل تنها 5 بازی لیگ را باخته بود، آنها 12 بازی را به تساوی رساندند و واضح است که هنوز راه زیادی تا تبدیل شدن یونایتد به شمال غربی خود باقی مانده بود. رقبا

در طول فصل، یونایتد دو بازی دوستانه در برمودا مقابل تیم ملی برمودا و باشگاه کریکت سامرست انجام داد.در مسابقه مقابل سامرست، هم خود فرگوسن و هم دستیارش آرچی ناکس به میدان رفتند و ناکس حتی در برگه امتیازات قرار گرفت. این بازی تنها حضور فرگوسن برای تیم اصلی منچستریونایتد بود.

زمانی که مارک هیوز دو سال پس از ترک بارسلونا در کنار جیم لیتون از آبردین به باشگاه بازگشت ، انتظار می رفت یونایتد عملکرد خوبی داشته باشد . اما فصل 1988-1989 برای آنها ناامیدکننده بود، به پایان رساندن یازدهم لیگ و باخت 1-0 در خانه به ناتینگهام فارست در دور ششم جام حذفی .

آنها فصل را به آرامی آغاز کرده بودند و در ماه های اکتبر و نوامبر 9 بازی بدون برد را پشت سر گذاشتند (با یک شکست و 8 تساوی) قبل از اینکه نتایج به طور کلی خوب آنها را به رده سوم و حاشیه های چالش عنوان قهرمانی تا اواسط فوریه رساند. با این حال، یک دوره دیگر از نتایج ناامید کننده در یک چهارم پایانی فصل باعث شد که آنها به میانه جدول سقوط کنند.

برای فصل 1989-1990 ، فرگوسن با پرداخت مبالغ هنگفتی برای هافبک های نیل وب ، مایک فیلان ، و پل اینس ، و همچنین گری پالیستر مدافع و دنی والاس، تیم خود را بیشتر تقویت کرد . فصل به خوبی با پیروزی 4-1 مقابل آرسنال مدافع عنوان قهرمانی در روز اول آغاز شد، اما فرم لیگ یونایتد به سرعت تغییر کرد. در سپتامبر، یونایتد شکست تحقیرآمیز 5-1 خارج از خانه مقابل رقیب سرسخت منچسترسیتی را متحمل شد.

پس از این و یک دوره ابتدایی فصل شش شکست و دو تساوی در هشت بازی، بنری که اعلام می‌کرد: «سه سال بهانه‌گیری و این هنوز مزخرف است… تا را فرگی».

در اولدترافورد نمایش داده شد و بسیاری از روزنامه نگاران و هواداران خواستار اخراج فرگوسن شدند. فرگوسن بعداً دسامبر 1989 را به عنوان “تاریک ترین دوره [او] تا به حال در بازی متحمل شد” توصیف کرد، زیرا یونایتد دهه را درست خارج از منطقه سقوط به پایان رساند.

پس از هفت بازی بدون برد، منچستریونایتد در دور سوم جام حذفی در خارج از خانه به ناتینگهام فارست رسید. فارست در آن فصل عملکرد خوبی داشت و برای دومین فصل متوالی در حال فتح جام اتحادیه بود و انتظار می رفت که یونایتد در مسابقه شکست بخورد و در نتیجه فرگوسن اخراج شود، اما یونایتد بازی را 1–0 برد.

به دلیل گل مارک رابینز و در نهایت به فینال رسید. این قهرمانی در جام اغلب به عنوان مسابقه ای ذکر می شود که دوران حرفه ای فرگوسن در اولدترافورد را نجات داد.

یونایتد به قهرمانی جام حذفی ادامه داد و در بازی مجدد پس از تساوی 3-3 در بازی اول، کریستال پالاس را 1–0 شکست داد و اولین جام مهم خود را به عنوان سرمربی منچستریونایتد به فرگوسن داد. ضعف های دفاعی یونایتد در بازی اول به گردن دروازه بان جیم لیتون نسبت داده شد. فرگوسن لیتون را برای بازی مجدد کنار گذاشت و لس سیلی را به زمین آورد .

بازنشستگی

در 8 می 2013، فرگوسن اعلام کرد که تصمیم دارد در پایان فصل فوتبال از سمت مربیگری بازنشسته شود، اما به عنوان مدیر و سفیر باشگاه در باشگاه باقی خواهد ماند.

گاردین اعلام کرد که “پایان یک دوره” است، در حالی که رئیس یوفا، میشل پلاتینی از فرگوسن به عنوان “یک رویاپرداز واقعی” یاد کرد.

بازیکنان سابق منچستریونایتد پل اینس و برایان رابسون توافق کردند که فرگوسن “عملی سخت است”.

جوئل گلیزر ، رئیس مشترک منچستریونایتد گفت: “عزم او برای موفقیت و فداکاری برای باشگاه واقعاً قابل توجه بوده است.

فرگوسن فاش کرد که در واقع تصمیم گرفته بود که در دسامبر 2012 بازنشسته شود و فاش نکردن برنامه‌هایش بسیار دشوار بود.

تصمیم فرگوسن برای بازنشستگی باعث شد سهام یونایتد 5 درصد در بورس نیویورک سقوط کند .

در 9 می 2013، منچستریونایتد اعلام کرد که دیوید مویس ، مدیر باشگاه اورتون ، از 1 ژوئیه با امضای قراردادی 6 ساله، جایگزین فرگوسن به عنوان مدیر باشگاه خواهد شد.

در آخرین بازی فرگوسن که سرمربی تیمش بود، منچستریونایتد در مقابل وست برومویچ آلبیون 5–5 مساوی کرد، یک هت تریک از روملو لوکاکو، بعدها بازیکن یونایتد، و از پیروزی نهایی فرگوسن محروم شد.

فرگوسن دومین زندگینامه خود را در اکتبر 2013 با نام زندگینامه من منتشر کرد . در ژانویه 2014، فرگوسن به عنوان سفیر مربیگری یوفا منصوب شد، و گفت که این یک “افتخار و امتیاز” است که به این نقش داده شود.

در آوریل 2014، اعلام شد که فرگوسن یک “موقعیت تدریس طولانی مدت” در دانشگاه هاروارد خواهد داشت ، جایی که او در یک دوره جدید با عنوان “تجارت سرگرمی، رسانه و ورزش” سخنرانی خواهد کرد. این شش ماه پس از آن رخ داد که او فاش کرد که طرح موفقیت خود را در یک سری مصاحبه با آنیتا البرس در مجله بازرگانی هاروارد گنجانده است.

کتاب او، پیشرو: یادگیری از زندگی و سال‌های من در منچستریونایتد ، با همکاری میلیاردر سرمایه‌دار ، نویسنده و روزنامه‌نگار سابق مایکل موریتز در آگوست 2015 منتشر شد.